Πολλοί άνθρωποι ερευνώντας την αγορά ενός φίλτρου νερού, ξεκινούν την αναζήτησή τους επειδή έχουν διαπιστώσει ότι στην περιοχή τους το νερό του δικτύου είναι σκληρό. Αυτό είναι πράγματι πρόβλημα γιατί το σκληρό νερό δημιουργεί πολλά προβλήματα στις σωληνώσεις του δικτύου ύδρευσης, στις ηλεκτρικές αντιστάσεις των πλυντηρίων ρούχων και πιάτων, στις βρύσες,θερμαντήρες, καυστήρες καλοριφέρ κ.λ.π. Ένα άλλο επίσης πρόβλημα είναι ότι το σκληρό νερό δεν δημιουργεί αφρό με τα σαπούνια και σαμπουάν, ενώ καθιστά αναποτελεσματικά τα απορρυπαντικά πλυντηρίων. Τα μαλλιά που λούζονται με σκληρό νερό είναι θαμπά και τα μαλακτικά γίνονται λιγότερο αποτελεσματικά. Αυτό όμως που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι το σκληρό νερό είναι επιθυμητό μέσα σε κάποια λογικά όρια ως πόσιμο νερό.
Ας προσπαθήσουμε όσο γίνεται πιο απλουστευμένα να εξηγήσουμε τι σημαίνει Σκληρότητα νερού.
Η Σκληρότητα του νερού αντιπροσωπεύει το σύνολο των διαλυμένων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου κυρίως.
Διακρίνεται σε δύο κατηγορίες:
– Την ανθρακική ή αλλιώς παροδική Σκληρότητα, η οποία οφείλεται στα ανθρακικά(διττανθρακικά) άλατα του νερού.
– Και την μη ανθρακική ή αλλιώς ολική Σκληρότητα, η οποία μετράει τη συγκέντρωση των διαλυμένων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου.
Αυτό που προκαλεί το γνωστό πρόβλημα των επικαθήσεων αλάτων είναι η ολική Σκληρότητα.Η πιο καλή πηγή μαλακού νερού είναι το νερό της βροχής και του χιονιού.Πολύ μαλακό νερό είναι στην πραγματικότητα το νερό των δασών της βροχής του Αμαζονίου.
Στο μεγάλο θέμα του πόσιμου νερού πάντως η Σκληρότητά του δεν μετράται ως ρύπος.Σήμερα όλο και περισσότερο θεμελιώνεται η άποψη ότι το νερό χωρίς άλατα ασβεστίου και μαγνησίου ίσως είναι βλαβερό για τον ανθρώπινο οργανισμό, εξαιτίας της μεγάλης διαπιδυτότητας των κυττάρων.
Για αυτόν το λόγο τα θαλλασινά ψάρια θα πεθάνουν αν τα μεταφέρουμε σε απεσταγμένο νερό,γιατί καταστρέφονται τα ερυθρά αιμοσφαίριά τους.Εκτεταμένες μελέτες τα τελευταία χρόνια σε πολύ μεγάλα δείγματα πλυθησμού επιβεβαιώνουν την άποψη, ότι η κατανάλωση πόσιμου νερού πλούσιου σε ασβέστιο και μαγνήσιο δρα ευεργετικά στο καρδιαγγειακό σύστημα και όχι μόνο.
Σε περιοχές με σκληρό νερό τα κρούσματα καρδιαγγειακών παθήσεων εμφανίζονται μειωμένα.
Πρόσφατα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνέστησε μία ερευνητική επιτροπή με θέμα τονκαθορισμό της αναγκαιότητας παρουσίας ασβεστίου και μαγνησίου στο πόσιμο νερό.
Παραθέτουμε παρακάτω συνοπτικά κάποια συμπεράσματα.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διοργάνωσε το διεθνές συνέδριο για τις επιδράσεις στην υγεία του ασβεστίου και του μαγνησίου στο πόσιμο νερό. Στο συνέδριο, όπου προσκλήθηκαν και συμμετείχαν περίπου 200 ιατρικοί ερευνητές, αξιολογεί μελέτες που υποδηλώνουν πιθανή σύνδεση μεταξύ της ανεπαρκούς κατανάλωσης μαγνησίου και της αυξημένης ροπής προς εμφράγματα, υπέρταση, ακόμη και διαβήτη τύπου 2 στους ανθρώπους, καθώς πολλοί άνθρωποι,οι οποίοι ζουν σε περιοχές με νερό πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία δείχνουν μικρότερα ποσοστά καρδιακών προσβολών ή υψηλής αρτηριακής πίεσης…
(Πηγή: Water Technology News,April 2006).
Αυτό στο οποίο καταλήγει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας είναι πως η μακροχρόνια κατανάλωση αποσταγμένου νερού μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια σε μεταλλικά στοιχεία και σε προβλήματα υγείας.
Φαίνεται λοιπόν ότι το νερό στη φυσική του μορφή εμπλουτισμένο με όλα τα ιχνοστοιχεία του, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, είναι αυτό που ο ανθρώπινος οργανισμός στην διάρκεια των εκατοντάδων χιλιάδων ετών της εξέλιξής του έχει προσαρμοστεί να πίνει.