Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού αποτελεί μια δημοφιλή πρακτική σε πολλά μέρη του κόσμου, όμως οι κίνδυνοι που σχετίζονται με αυτό το είδος νερού είναι πολλοί και ποικίλοι, όσον αφορά τη δημόσια υγεία. Παρόλο που η πλειονότητα των εμφιαλωμένων νερών υφίστανται πολλαπλές διαδικασίες επεξεργασίας και ελέγχου ποιότητας, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της μόλυνσης από διάφορες αιτίες.
Ένας από τους κυριότερους κινδύνους είναι η μόλυνση από μικροβιολογικούς παράγοντες, όπως οι βακτήριο, οι ιοί και τα παράσιτα. Αν και οι διαδικασίες επεξεργασίας που χρησιμοποιούνται συνήθως για την παραγωγή εμφιαλωμένου νερού μπορούν να απομακρύνουν τέτοιους μικροοργανισμούς, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος μόλυνσης είτε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εμφιάλωσης είτε μετά από αυτήν, εάν δεν τηρούνται οι κατάλληλες συνθήκες συσκευασίας , αποθήκευσης και μεταφοράς.
Επιπλέον, ένας άλλος σημαντικός κίνδυνος είναι η μόλυνση από χημικούς ρύπους. Στο εμφιαλωμένο νερό μπορεί να βρεθούν διάφορα χημικά, όπως βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα και χημικά πρόσθετα, τα οποία μπορεί να προέλθουν από την ίδια την πηγή του νερού, τη διαδικασία εμφιάλωσης ή ακόμα και από τα πλαστικά μπουκάλια. Η μακροχρόνια έκθεση σε τέτοιους ρύπους μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, προκαλώντας από διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος έως και καρκίνο.
Αλλά ο σοβαρότερος κίνδυνος μόλυνσης του εμφιαλωμένου νερού είναι η μόλυνση από πλαστικά μικροσωματίδια (microplastics). Τα πλαστικά μπουκάλια και η συσκευασία μπορεί να απελευθερώσουν μικρά μέρη πλαστικού στο νερό κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης ή ακόμα και κατά τη χρήση, και αυτά τα μικροσωματίδια μπορούν να εισέλθουν στο ανθρώπινο σώμα με την κατανάλωση του νερού. Η παρουσία μικροπλαστικών στο νερό έχει συνδεθεί με ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος και του ενδοκρινικού συστήματος.
Για να μειωθούν οι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία που συνδέονται με το εμφιαλωμένο νερό, απαιτείται στενή παρακολούθηση και ρύθμιση της βιομηχανίας εμφιάλωσης νερού, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών παραγωγής, ελέγχου ποιότητας και ασφάλειας στην αποθήκευση και μεταφορά του νερού. Επιπλέον, η προαγωγή της χρήσης εναλλακτικών πηγών νερού, όπως το νερό από τη βρύση ή τα φίλτρα νερού, μπορεί να συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης από το εμφιαλωμένο νερό και στην προστασία της δημόσιας υγείας.